τεκνατζού

η, Ν

(για ώριμη γυναίκα ή κίναιδο) αυτή που έχει αδυναμία στα τεκνά, στους όμορφους νεαρούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τεκνό + κατάλ. -τζού, θηλ. τής -τζής (πρβλ. πλακα-τζού)].